Γράμμα του TF

Σε συνέχεια της συζήτησης για τη χούντα, στην οποία οδήγησε (αναπόφευκτα) η ανάρτηση για το Χριστόδουλο, δημοσιεύω κατ' εξαίρεση γράμμα που έλαβα από τον φίλο TF. Λέω κατ' εξαίρεση διότι, από το πλήθος των γραμμάτων που μου στέλνουν οι αναγνώστες, τα μεν των ανδρών είναι υβριστικά, τα δε των γυναικών περιέχουν σεξουαλικές φαντασιώσεις στις οποίες πρωταγωνιστώ και, όπως καταλαβαίνετε, και τα μεν και τα δε είναι ακατάλληλα για δημοσίευση...


Αγαπητέ Μιτσάρα,

Έτυχε να πέσω σε ένα παραληρηματικό blog που εξυμνούσε το Χριστόδουλο σε γλώσσα λυρική. Το ίδιο blog είχε link για το αντίστοιχο κομμάτι σου (το οποίο το βρήκα εξαιρετικά έξυπνο και διασκεδαστικό). Και διαβάζοντας τις απαντήσεις είδα και το διάλογο για τη Χούντα. Δεν θα αναπτύξω τις απόψεις μου για την περίοδο γιατί βαριέμαι. Αλλά θέλω να κάνω δυο παρατηρήσεις:

Πρώτα τα εύκολα. "Ήταν η Χούντα καλή ή κακή;" Αυτό το φοβερό ερώτημα ταλάνισε το chain αρκετά. Εγώ θα πω ένα πράγμα. Τα καλά που έκανε η χούντα θα μπορούσε να τα κάνει και οποιοσδήποτε άλλος / οποιαδήποτε άλλη κυβέρνηση. Τα κακά που έκανε η χούντα τότε μπορούσε να τα κάνει μόνο μια χούντα. Αλλά και αυτά τα κακά σβήσαν ή επουλώθηκαν με τον καιρό. Το έργο της χούντας κρίνεται σε βάθος χρόνου. Και σε βάθος χρόνου το αποτέλεσμα είναι 100% αρνητικό. Γιατί;

Γιατί όπως ήταν φυσικό και υγειές για κάθε κοινωνία, όταν έφυγε η χούντα (και σύμφωνα με το κλίμα των καιρών) η κοινωνία πήρε μια στροφή προς τα αριστερά. Που οφέλησε τη χώρα συνταγματικά (να εξασφαλίσει βασικές πολιτικές και κοινωνικές ελευθερίες) μέχρι και την αναθεώρηση του συντάγματος το 1985 - ένα από τα περιορισμένα πολύ θετικά στοιχεία της κυβέρνησης Παπανδρέου.

Το πρόβλημα έρχεται από τα μέσα του 80 και μετά. Η κληρονομιά της γενιάς του πολυτεχνείου φιλοδώρησε τη δικιά μας με μια ακατάληπτη ιδεοληψία. Οτιδήποτε είναι αριστερό είναι καλό. Οτιδήποτε είναι δεξιό είναι κακό.

Και αυτό είναι το μεγαλύτερο μακροχρόνιο πρόβλημα που δημιούργησε η χούντα (εκτός του Κυπριακού)... Ότι μάθαμε να σκεπτόμαστε σε ένα αριστεροεπές κουτί. Και μέσα σε αυτό το κουτί έχουν μάθει να μας παραμυθιάζουν οι εκάστοτε πολιτικάντηδες.

Το κουτί αυτό έχει διάφορες ανόητες πτυχές. Μεταξύ άλλων: 1) Οτιδήποτε προέρχεται από τα αριστερά είναι προοδευτικό - ακόμη και το γεγονός ότι το ΚΚΕ παραληρεί εναντίων των μεταναστών. 2) Οτιδήποτε δεν μας αρέσει το επονομάζουμε "νεοφιλελεύθερο" ακόμη και αν δεν έχει καμία σχέση με το νεοφιλελευθερισμό. 3) Η ελευθερία είναι συνώνυμη της ασυδοσίας (για παράδειγμα θεωρούμε ότι είναι δικαίωμα έκφρασης του κάθε κομπλεξικού να πάει να γεμίσει το δικό μου τοίχο με graffiti του στυλ "Στέλλα σ'αγαπώ", "αναρχία", "ολυμπιακάρα ολέ". 4) Υπάρχει προκοπή ΜΟΝΟ μέσα στα πλαίσια ενός τεράστιου κράτους το οποίο ελέγχει τα πάντα με διεφθαρμένο τρόπο. Και φυσικά η μόνη λύση είναι μια καλύτερη (ή λειγότερο χειρότερη) διαχείριση του κράτους από το ένα ή το άλλο κόμμα και ποτέ η λύση του μικρότερου κράτους.

Τώρα τα δύσκολα. "Ήταν η χούντα διεφθαρμένη;" Φυσικά και όχι... γιατί δεν χρειαζόταν να είναι. Είχε τον απόλυτο έλεγχο... γιατί να συναλλαγείς με κάποιον όταν μπορείς να τον αναγκάσεις; Πότε θα καταλάβουμε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ στην Ελλάδα ότι η διαφθορά δεν είναι προσωποκεντρικό θέμα; Πότε επιτέλους θα απαλλαγούμε από αυτή την αυταπάτη; Η διαφθορά δεν είναι μια σύμπτωση - ότι ένα τσούρμο κακών και διεφθαρμένων ανθρώπων έτυχε να κυβερνά και πιθανώς η επόμενη κυβέρνηση να αποτελείται από καλύτερους ανθρώπους.

Η διαφθορά (όπως και και οποιοδήποτε άλλο οικονομικό φαινόμενο είναι θέμα κινήτρων. Όταν μια κυβέρνηση ελέγχει ΟΛΗ την οικονομία ο ψηφοφόρος δίνει απόλυτη εξουσία σε μεμονωμένα άτομα να νομοθετούν, να εκτελούν και να ελέγχουν. Όταν ο μόνος τρόπος να λειτουργήσεις επιχειρηματικά είναι να σε εγκρίνει ένας υπουργός και ο μόνος τρόπος να εγκριθεί ο υπουργός είναι να τον εγκρίνεις εσύ ως χρηματοδότης του...

Πότε θα καταλάβουμε ότι ο όρος "κράτος" δεν είναι ενιαίος. Ότι δεν μπορεί να υπάρχει ένα σώμα συμφερόντων που να νομοθετεί, ασκεί επιχειρηματική δραστηριότητα, να ελέγχει και να εκτελεί εις το όνομα ενός γενικότερου καλού. Όσο υπάρχει ένα τέτοιο κράτος ΟΛΑ τα κίνητρα είναι ευθυγραμμισμένα και η διαφθορά είναι απλά ένας χαρακτηρισμός για τον τρόπο με τον οποίο το σύστημα λειτουργεί, ισορροπεί και διαιωνίζεται.