Δεν έκλεισε βδομάδα και η πρόβλεψη μου επίβεβαιώθηκε.
Η έντιμη μειοψηφία ψηφοφόρων που δεν ανήκει στους κομματικούς οπαδούς εξ οικογενειακής παράδοσης, ούτε προσβλέπει σε διορισμούς, ανανεώσεις συμβάσεων και άλλα προσωπικά οφέλη, πρέπει τώρα να αποφασίσει τί θα ψηφίσει. Τις μέρες που απομένουν ως τις εκλογές, κάποιοι θα στήνονται μπροστά στην τηλεόραση και τα ραδιόφωνα ή θα διαβάζουν τις εφημερίδες προσπαθώντας να διαμορφώσουν άποψη για το πολιτικό σκηνικό. Αυτό είναι καλό. Η ουσία ωστόσο των πραγμάτων είναι μάλλον απλή και η ανάγνωση της κατάστασης από την οπτική γωνία ενός ψηφοφόρου της έντιμης μειοψηφίας δεν απαιτεί όλα τα παραπάνω.
Τα δυο μεγάλα κόμματα πάντα περνούν το μεγαλύτερο μέρος της προεκλογικής περιόδου αλληλοκατηγορούμενα. Η προσπάθεια να γνωστοποιήσουν το πρόγραμμά τους στους ψηφοφόρους περνάει σε δεύτερη μοίρα και η πρώτη προτεραιότητα είναι σαφώς η αποδυνάμωση του αντιπάλου κόμματος και η αποκάλυψη των λαθών, των παρατυπιών ή και εγκλημάτων της περιόδου εξουσίας του. Υπάρχει λόγος που αυτή η τακτική είναι αποδοτική. Ο λόγος είναι ότι και τα πασοκικά και τα νεοδημοκρατικά επιχειρήματα αυτού του τύπου έχουν βάση. Και οι μεν και οι δε, όταν απευθύνονται ο ένας στον άλλο, έχουν δίκιο. Για αυτό και δεν πρέπει κανείς να ψηφίζει κανέναν τους.
Πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι δεν είμαι βέβαιος πως ο Καραμανλής και ο Παπανδρέου είναι άνθρωποι κακών προθέσεων. Παρακολουθώντας τον πρώτο να μιλάει, μου δίνεται η αίσθηση πως είναι ένας πολιτικός που πιστεύει πως αντιλαμβάνεται τα προβλήματα και έχει άποψη για το πώς πρέπει να λυθούν. Ίσως και να έχει και την καλή διάθεση να τα λύσει. Ο δε δεύτερος, όταν σκίζει τα ρούχα του ότι δεν είναι όμηρος των συμφερόντων και ότι θα συγκρουστεί μαζί τους και θα τα νικήσει, είναι σχεδόν συγκινητικός μέσα στην αφέλειά του. Το πρόβλημα των δυο κομμάτων όμως είναι ο εσωτερικός μηχανισμός τους. Ο μηχανισμός των μιζών, των ρουσφετιών, των νομιμοποιήσεων των αυθαιρέτων, των τακτοποιήσεων των «δικών» τους σε δημόσιες θέσεις, των παρανόμως διευθετούμενων καλογερικών διεκδικήσεων, που όλοι βιώνουμε καθημερινά και κανένας Σανιδάς δεν μπορεί να μας πείσει ότι δεν υπάρχει. Ο ίδιος μηχανισμός ο οποίος κρατάει τους αρχηγούς στην κεφαλή των κομμάτων τους και, αν χρειαστεί, τους αλλάζει. Σε αυτό, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ λίγο διαφέρουν.
Δεν θέλω ωστόσο να πω ότι οι συνέπειες για τον τόπο θα είναι ίδιες ανεξαρτήτως του αποτελέσματος των εκλογών. Αντιθέτως, είναι σημαντικό η εξουσία να αλλάζει χέρια κατά καιρούς και όταν κάποιος τα κάνει μούτι να αντικαθίσταται. Επιπλέον, το ΠΑΣΟΚ έχει ένα κάποιο πλεονέκτημα έναντι της ΝΔ: Τις ηθικές πεποιθήσεις των κατεξοχήν οπαδών του, οι οποίες θίγονται από ορισμένες κρατικές πρακτικές που αφήνουν τους οπαδούς της ΝΔ από αδιάφορους έως και μυστικά ικανοποιημένους (περισσότερα για αυτό το θέμα προσεχώς).
Το τοπίο λοιπόν ξεκαθαρίζει. Οι εκλογές θα κρίνουν πρωτίστως ποιος από τους δύο σατανικούς κομματικούς μηχανισμούς θα βρεθεί στην εξουσία. Η απάντηση σε αυτό το ζήτημα είναι γνωστή εκ των προτέρων και, δεδομένης της πάγιας ανάγκης για περιοδική αλλαγή των προσώπων εξουσίας, είναι η λιγότερο κακή: Το ΠΑΣΟΚ. Οι έντιμοι μειοψηφούντες λοιπόν δεν χρειάζεται να προσπαθήσουν να την επηρεάσουν προς το καλύτερο. Μπορούν χωρίς άγχος να επενδύσουν την ψήφο τους σε ένα τρίτο κόμμα με καταγγελτικό ρόλο. Οποιοδήποτε εκτός από το βρωμερό φασιστικό κόμμα του Καρατζαφέρη μας κάνει μια χαρά. Νομίζω ωστόσο πως, δεδομένης της κατάστασης του ΣΥΡΙΖΑ, η ψήφος στο ΚΚΕ (!) θα αποτελούσε σήμερα το ηχηρότερο μήνυμα. Δεν περίμενα πως θα το έλεγα ποτέ αυτό, αλλά να που το λέω.
The Athens Review of Books [τεύχος 168]
5 days ago
16 comments:
exeis to kefalaio re moutro...exeis to kefalaio.......pasok gam......!
Μιτσάρα, για τα δύο μεγάλα κόμματα συμφωνούμε απολύτως. Είναι αντιμαχόμενες συμμορίες. Η πολιτική έχει ελάχιστα να κάνει με τον σκοπό και τις μεθόδους τους. Αν τα ίδια τα κόμματα δεν ήταν πειρατές της νομοθετικής εξουσίας, θα έπρεπε ο νόμος να τα κυρήξει παράνομες οργανώσεις, εχθρούς του έθνους. Το κακό που έχουν κάνει δεν είναι μόνο ότι έχουν μαδήσει το δημόσιο χρήμα. Είναι κυρίως η αξιακή πόρωση, που την έχουν καταστήσει ανεκτή στον μέσο Έλληνα. Έχουν καταντήσει την πλειοψηφία των Ελλήνων μια ελεεινή μάζα που φιλάει κατουρημένες ποδιές, λέει "δε βαριέσαι, εγώ θα είμαι ο μαλάκας που δεν θα χτίσει αυθαίρετο στο δάσος;", και ανοίγει τα μπούτια στον κάθε Ζαχόπουλο. Ακόμα και νέοι άνθρωποι. Έχω σιχαθεί.
Ο Συνασπισμός, ως κόμμα με αναρχικές συνιστώσες, με βρίσκει ιδεολογικά αντίθετο. Δεν πιστεύω ότι οι άνθρωποι είναι εις θέση να αυτο-οργανώνονται σε ομάδες μεγαλύτερες των 150 ατόμων. Σε επίπεδο χωριού, η αναρχία ίσως να δουλεύει. Σε επίπεδο κράτους, με τίποτα.
Μεταξύ του ουτοπικού σοσιαλισμού (ΣΥΝ) και του κομμουνιστικού κρατισμού (ΚΚΕ) προτιμώ το ΚΚΕ (ντρέπομαι που το λέω, όπως είπες κι εσύ). Έχουν μείνει στην εποχή του Στάλιν, αλλά τουλάχιστον, το ΚΚΕ δεν βάζει στη βουλή ψευτο-διανοούμενος των Εξαρχείων, στυλ Κοροβέση (Αν δεν τον είχε φυλακίσει η Χούντα αυτόν, θα έπαιρνε βουλευτικό μισθό σήμερα;).
Τώρα για τον Καρατζαφέρη, με φοβίζει ότι έχει την θρησκεία ως άξονα, επειδή η θρησκεία συσκοτίζει τη σκέψη και εμπεδίζει την επιστήμη και την ανάπτυξη. Όσο για τον εθνικισμό, επιστημονικά δεν στέκει (δηλαδή δεν ισχύει ότι οι Έλληνες έχουν καλύτερο DNA απ' τους Ιάπωνες), αλλά πολιτικά είναι ένα ψέμα που συμφέρει, σε έναν κόσμο με περιορισμένους πόρους, όπου οι άνθρωποι οργανώνονται σε ομάδες για να επιβιώσουν. Το κράτος είναι ένας συνασπισμός ατόμων που αλληλοϋποστηρίζονται σε θέματα πόρων και διαβίωσης. Άλλοτε ο συνδετικός κρίκος των ανθρώπων είναι η θρησκεία (πχ Ισλάμ) και άλλοτε είναι ο βιολογικός δεσμός (π.χ. Έλληνες, Εβραίοι, κλπ). Μόνο στην περίπτωση της Αμερικής, δεν είναι ούτε η θρησκεία ούτε η συγγένεια. Εκεί είναι εμφανής ο λόγος ύπαρξης του κράτους: η οικονομική σταθερότητα. Αν χαθεί η οικονομική σταθερότητα, οι Αμερικάνοι θα σκοτώνουν ο ένας τον άλλον, όπως γινόταν στην Ορλεάνη με τον τυφώνα Κατρίνα. Μόλις εξαφανιστεί "η πίτα", αμέσως οι άνθρωποι ανακαλύπτουν τους ενστικτώδεις συνδετικούς τους κρίκους: έθνος/φυλή + θρησκεία.
Γιατί να μην είναι και η Ελλάδα όπως η Αμερική; Επειδή κουβαλάμε πολλά μπαγκάζια, μεγάλη ιστορία, και αυτή η ιστορία μας είναι πολύτιμη για να νοιώθουμε ότι είμαστε βαθιά ριζωμένοι στην Ελληνική γη, οπότε κανείς δεν μπορεί να μας την πάρει. Κατ' αυτήν την έννοια οι Έλληνες είναι πιο σταθερά ενωμένοι απ' τους Αμερικάνους. Δες για παράδειγμα τι κατάφεραν οι Εβραίοι. Ξαναπήραν το κράτος τους μετά από 2000 χρόνια. Όμοια, οι Έλληνες μετά από αιώνες Τουρκοκρατίας. Και στις δύο περιπτώσεις, αυτό έγινε επειδή αφυπνίστηκε η εθνική μνήμη. Αμφιβάλλω αν θα συνέβαινε αυτό με την Αμερική. Για παράδειγμα, αν πχ ο Καναδάς κυρίευε την Αμερική, ποιος μετά από 400 χρόνια θα θυμόταν πως η Αμερική έχει δικαίωμα να είναι ανεξάρτητη; Ο Ινδός; Ο Αφρικανός; Ο Έλληνας; Όχι. Κανείς. Πώς να ενωθούν Αφρικάνοι, Έλληνες, Ινδοί κλπ και να ξαναφτιάξουν μια Αμερική. Αν η Αμερική χαθεί, είναι χαμένη για πάντα, σε αντίθεση με την Ελλάδα, με το Ισραήλ, με την Ιταλία και τα υπόλοιπα εθνικά κράτη.
(sorry για το μεγάλο μήνυμα, αλλά τώρα το έγραψα. Να μην το στείλω; Θα το στείλω σε κομμάτια.)
Η Ελλάδα πάντα ήταν και είναι εθνικό κράτος, όπως τα περισσότερα Ευρωπαϊκά κράτη. Αν η εθνική συνείδηση ατονίσει, τίθεται σε κίνδυνο το ίδιο το κράτος, και η σταθερότητα που αυτό εξασφαλίζει στα μέλη του. Όταν στο κράτος μπαίνουν απρόσκλητοι άνθρωποι απ' έξω, απολαμβάνουν τους πόρους και τις υπηρεσίες του, αλλά δεν αποκτούν Ελληνική εθνική συνείδηση, τότε ποιο είναι το αποτέλεσμα; Tο κράτος κατοικείται από ανθρώπους που δεν είναι διατεθειμένοι να το ενισχύσουν οικονομικά (φορολογικά) ή να το υπερασπιστούν (στρατιωτικά) αν χρειαστεί. Όταν οι πόροι του κράτους τελειώσουν, αυτοί θα γυρίσουν στις χώρες τους, όπως κάνουν τα παράσιτα όταν τελειώνουν το γεύμα τους.
Επομένως, φοβάμαι πως η Ευρώπη (και όλος ο κόσμος) οδεύει αναπόφευκτα προς τον εθνικισμό, ως μέσο επιβίωσης, σε έναν κόσμο όπου οι πόροι εξαντλούνται, και το κλίμα αλλάζει απειλητικά. Θα δούμε τεράστια κύματα μετανάστευσης. Πεινασμένοι λαοί θα φεύγουν απ' τις χώρες τους και θα εισβάλλουν σε άλλες, λόγω αλλαγής του κλίματος. Ήδη συμβαίνει αυτό, αργά και σταθερά. Θα ενταθεί αυτό στο μέλλον. Ο πλανήτης δεν μας χωράει. Κάποιοι θα πεθάνουν, και εν όψη αυτού ο καθένας αναζητά συμμάχους. Η θρησκεία αλλάζει, και μάλιστα με την πρόοδο της επιστήμης αμφισβητείται καθ' ολοκληρία.
Ο συνδετικός κρίκος που δεν αλλάζει με τίποτα είναι σε πρώτο βαθμό η φάτσα, η ράτσα, το χρώμα του δέρματος, και σε δεύτερο βαθμό η μητρική γλώσσα, οι κοινοί συγγενείς, η κοινή ιστορική και πολιτισμική μνήμη.
Άρα ο Καρατζαφέρης επενδύει έξυπνα στην πολιτική το εθνικισμού. Ίσως και να μας ωφελεί τελικά η ενίσχυση της εθνικής συνείδησης. Όσο περνούν τα χρόνια και το ζωνάρι σφίγγει, ο εθνικισμός θα εντείνεται. Ελπίζω να μην ενταθούν και οι θρησκείες. Ο εθνικισμός είναι λιγότερο κακός από τον θρησκευτικό φανατισμό.
O Καρατζαφέρης επενδύει στην ιδεολογία του άμεσου μέλλοντος. Αν δεν πάει καλά, θα είναι επειδή βάζει υποψήφιες στυλ Έφης Σαρή.
Α, και για όσους πιστεύουν πως η ιδεολογία του μέλλοντος είναι η οικολογία, να πάνε αμέσως στα χωριά τους, και να ζήσουν όπως οι παππούδες τους, να δούμε πόσο θ' αντέξουν. Ακόμα κι αυτή η λύση δεν θα είναι εφικτή, όταν ο πληθυσμός της Γης έχει διπλασιαστεί μέσα στα τελευταία 50 χρόνια. Πρέπει να σταματήσουμε την ιατρική, και να ανέβει η θνησιμότητα στα επίπεδα του 1700. Σίγουρα η οικολογία θα βοηθήσει, κάνοντας την κρίση πιο αργή, λιγότερο βίαιη. Η επιστήμη μπορεί να αντικαταστήσει το πετρέλαιο με ήπιες μορφές ενέργειας, αλλά αυτό δεν αρκεί. Θα πρέπει η επιστήμη να βρει και λύση στο πρόβλημα του πόσιμου νερού (ΟΚ, αν έχουμε άπειρη ενέργεια απ' τον Ήλιο μπορεί να κάνουμε αφαλάτωση της θάλασσας), και να αυξήσει βιολογικά την αγροτική παραγωγή. Το σίγουρο είναι ότι δεν μπορούμε να αυξανόμαστε συνεχώς, ως είδος. Πρέπει κάτι να γίνει ώστε να λιγοστεύουμε κιόλας. Είναι κι αυτό μέρος της οικολογίας και της φύσης. Εμείς έχουμε πάρει τη διατροφική αλυσίδα παραμάζωμα, και δεν έχουμε σχεδόν κανέναν εχθρό ικανό να μας σκοτώσει. Πρέπει να σταματήσουμε να φτιάχνουμε αντιβιοτικά συνέχεια. Ας πεθαίνει και κάποιος πριν κάνει παιδιά.
ΘΕΟΣ!
Agaphte Κρης tha mporoyses epishs na grafeis ki esy diko sou blog me tis idees soy kai na mas steileis to link!
apla na sxoliaso tin teleutaia frasi
"Ας πεθαίνει και κάποιος πριν κάνει παιδιά."
re Kris, xoris na 8elo na se prosvalo, apla anarotiemai: afou to pisteueis auto giati den kaneis esi tin arxi autoktonontas, i esto steironontas ton eauto sou?
Ektos kai an anti gia "kapoios" i8eles stin pragmatikotita na grapseis "kapoios allos".
Έχεις δίκιο, Ορέστη. Ο άνθρωπος (όπως είμαι κι εγώ κι εσύ), σπάνια διαθέτει το σθένος να πράξει αυτό που ωφελεί την ανθρωπότητα σε βάθος χρόνου. Είμαστε φτιαγμένοι να βλέπουμε μόνο το άμεσο μέλλον, και πρωτίστως τον εαυτό μας. Αυτό είναι χαρακτηριστικό των περισσότερων οργανισμών, με εξαίρεση ίσως κάποια έντομα που αυτοκτονούν για το καλό της αποικίας. Ακόμα και στην περίπτωση των εντόμων, ένας αυτοκτονεί για να σώσει χιλιάδες. Κανένα είδος δεν έχει καταφέρει να ελέγξει τον πληθυσμό του χωρίς εξωγενή παράγοντα (π.χ. φυσικός εχθρός, φυσική καταστροφή, λοιμός κλπ). Φοβάμαι πως και εμείς, ως είδος, δεν είμαστε εξαίρεση. Θα αντιμετωπίσουμε λοιπόν τον εξωτερικό παράγοντα. Αν δεν αυτορυθμιστούμε, η καταστροφή που θα έρθει μπορεί να είναι χειρότερη απ' ότι αν αυτορυθμιστούμε. Για παράδειγμα, θα ήταν καλύτερα η διεθνής κοινότητα να επέβαλε στην Κίνα, στην Αφρική και στις Ινδίες ένα όριο στον αριθμό γεννήσεων, παρά να βλέπουμε το δράμα του λοιμού και του πολέμου για νερό. Θα πεις "γιατί όχι και στην Ελλάδα;" Μα εμείς έχουμε υπογεννητικότητα σήμερα, και χωρίς νομοθετική ρύθμιση.
Καλη ιδέα θα ηταν τότε να υιοθετήσεις κανένα κινεζάκι!
... i esto na skotoseis kanena, den ta vlepo kai poli pro8ima na autoktonisoun gia to kalo mas
:P
λοιπόν, νομίζω πως ο Κρις ξεκίνησε πολύ καλά, αλλά δεν ανεχόμαστε "λύσεις" του τύπου που προτείνει διότι απλά ξεχνάει το αρχικό πρόβλημα: Πως θα ξεφύγουμε από πιθανές κρίσεις, ΧΩΡΙΣ να χρειαστεί να θυσιαστεί κανένας.
Νομίζω όμως πως ξεφεύγουμε από το ποστ, με το οποίο συμφωνώ 99%. Ίσως τελικά όμως ψηφίσω Συνασπισμό, ευελπιστώντας σε μια κυβέρνηση Συνασπισμού-ΠΑΣΟΚ όπου ο ένας θα φοβάται τον άλλο και δεν θα κλέβει. Επίσης, λόγω όλων αυτών που ανέφερες, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως το καλύτερο είναι μια εναλλαγή κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ/ΝΔ ανά 4 χρόνια καθώς οι καινούριοι δεν προλαβαίνουν να μάθουν να τρώνε (μιλάω πολύ σοβαρά). Φυσικά, κάποιοι θα πουν πως δεν προλαβαίνουν ίσως και να παράγουν αλλά πιστεύω πως 4-5 χρόνια είναι αρκετά για κάποιον που θέλει να δώσει κάτι σε ένα πόστο.
Δεν γνωρίζω κάποια μαγική λύση, όπου να τρώμε και να πίνουμε όλοι όπως σήμερα (φαντάσου μάλιστα να ζούσαν και οι Αφρικανοί σαν τους Αμερικάνους), και να συνεχίσουμε να διπλασιαζόμαστε κάθε 30 χρόνια. Άρα οι επιλογές είναι δύο: Ή θα ζήσει στο τέλος όποιος έχει το μεγαλύτερο ρόπαλο (που σχετίζεται με τον εθνικισμό), ή προσπαθούμε να αποφύγουμε τον υπερπληθυσμό. Ο πόλεμος είναι αιματηρός. Η μη γέννηση είναι αναίμακτη. Γιατί τόση αποστροφή προς την πρόταση; Δεν είπα να σκοτώσουμε. Ο φυσικός θάνατος δεν είναι φόνος. Η μη γέννηση δεν είναι φόνος.
Κάποτε (πριν πολλά χρόνια) οι άνθρωποι διαπίστωσαν ότι όταν κάνουν σεξ με την αδερφή τους, τα παιδιά συχνά είναι άρρωστα. Αυτή η διαπίστωση οδήγησε στην σταδιακή αλλαγή της αναπαραγωγικής ηθικής του μέσου ανθρώπου, ώστε να μην γουστάρει την αδερφή του. Ίσως μια αντίστοιχη αλλαγή να ξαναγίνει. Σήμερα λέμε "τα παιδιά είναι ευλογία". Ίσως μετά από 500 χρόνια, όσοι έχουν επιβιώσει, να λένε "το τρίτο παιδί είναι κατάρα."
Εν πάση περιπτώσει, ξέφυγα απ' το άμεσο θέμα των Ελληνικών εκλογών. Οι Ελληνικές εκλογές δεν χαμπαριάζουν από οικολογικά και παγκόσμια ζητήματα. Έχουν να κάνουν με πιο μεγάλα προβλήματα. Π.χ. θα είναι οι Βατοπεδινοί στο ψηφοδέλτιο; Όχι. Α, εντάξει, άρα η ΝΔ εξιλεώνεται. Κάποτε νόμιζα ότι όταν κάνεις ένα έγκλημα μπαίνεις φυλακή. Η αλήθεια είναι πως η μεγαλύτερη τιμωρία που μπορεί να υποστεί πολιτικός στην Ελλάδα, είναι να μην ξαναγίνει βουλευτής. Μεγάλη τιμωρία! Α, και την βουλευτική σύνταξη την κρατάει, δεν του την παίρνουν πίσω.
Αυτά γίνονται επειδή οι νομοθέτες έχουν το πεπόνι και το μαχαίρι. Οι εξουσίες δεν είναι ανεξάρτητες στην Ελλάδα. Ο Πρόεδρος της Δημο-λαγνείας είναι διακοσμητικός (μετά από συνταγματική ρύθμιση του ΠΑΣΟΚ το 1986). Οι δικαστές είδαμε πόσους έχουν βάλει φυλακή. Η αστυνομία δεν είναι αρμόδια να κρίνει την νομοθετική εξουσία. Ακόμα και η πνευματική ηγεσία του τόπου είναι παραλυμένη, και βυθισμένη σε μεγάλο βαθμό στην ίδια ρουσφετολογική διαφθορά. Άρα μία είναι η εξουσία σε όλους τους τομείς του δημόσιου βίου: Το κόμμα.
ΟΚ, δεν ξαναμιλάω. Σας ζάλισα.
μιας και το θέμα μας είναι η υπογεννητικότητα της Κίνας, βρήκα και αυτό το σχετικό http://www.youtube.com/watch?v=b5paJp4BUDA
afu vlepo de dini kinitra to proigumeno post mu, as paste-aro afto to palio FW ke as rotiso, ton Aleksaki pios tha ton psifisi???
---------- Forwarded message ----------
From: Thanasis K...
Date: 2009/6/8
Ο συγγραφέας Βασίλης Αλεξάκης, υποψήφιος για την Ευρωβουλή με το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, έστειλε σήμερα στον Πρόεδρο του ΣΥΝ Αλ. Τσίπρα την ακόλουθη επιστολή:
Επειδή πιστεύω ότι ο πολιτισμός μιας κοινωνίας κρίνεται από τον τρόπο που συμπεριφέρεται στα ασθενέστερα μέλη της,
Επειδή τα κέρδη του κεφαλαίου δεν καταλήγουν ποτέ στις τσέπες των εργαζομένων,
Επειδή δεν δέχομαι να ονειρεύονται άλλοι για λογαριασμό μου,
Επειδή δεν θέλω να ζήσω σε μια καμένη γη που την περιβάλλει μια βρώμικη θάλασσα, ούτε σε μια κοινωνία όπου επιπλέουν οι απατεώνες σαν τους φελλούς,
Επειδή μια χώρα που περιθωριοποιεί τους ηλικιωμένους και τους νέους είναι μια χώρα χωρίς μέλλον και χωρίς παρελθόν,
Επειδή δεν καταλαβαίνω πώς γίνεται οι αδέσποτες σφαίρες να βρίσκουν πάντα τον στόχο τους,
Επειδή δεν μπορώ να πιστέψω ότι υπάρχουν γονείς που δεν θέλουν τα παιδιά τους να μάθουν να σκέφτονται ελεύθερα,
Επειδή απαραίτητη προϋπόθεση για την χειραφέτηση της παιδείας είναι ο διαχωρισμός Εκκλησίας και Κράτους,
Επειδή η θέση των εικονισμάτων είναι στις εκκλησίες και όχι στα σχολεία, τα δικαστήρια και τους στρατώνες,
Επειδή το Βυζάντιο δεν συνεχίζει την Αρχαιότητα αλλά την αναιρεί όπως η νύχτα αναιρεί τη μέρα,
Επειδή, όπως έλεγε ο Μανόλης Αναγνωστάκης, πρέπει να λέμε την αλήθεια στα παιδιά,
Επειδή κάποτε πρέπει να γίνουν γνωστά τα περιουσιακά στοιχεία της Εκκλησίας και των μοναστηριών,
Επειδή μια χώρα όπου έχουν ανθίσει τόσα τραγούδια για τη «μαύρη» ξενιτιά θα έπρεπε να συμπεριφέρεται διαφορετικά στους ξένους,
Επειδή η Ευρώπη φέρει το όνομα μιας μετανάστριας από τη Φοινίκη που έπεσε θύμα βιασμού,
Επειδή ευελπιστώ ότι θα ισχύσει κάποτε η δημοτική και για τα κύρια ονόματα,
Επειδή με ξαφνιάζει το γεγονός ότι το τόσο διαδεδομένο όνομα Γιάννης δεν εμφανίζεται σε κανένα δελτίο ταυτότητας,
Επειδή θεωρώ ότι η ωραιότερη λέξη που έδωσε η Ελλάδα στον κόσμο είναι η λέξη διάλογος,
Επειδή η λέξη μονόλογος είναι δυστυχώς κι αυτή ελληνική,
Επειδή κανένας λαός δεν δικαιούται να κομπάζει για τη γλώσσα του, γιατί καμιά δεν είναι δημιούργημα ενός μόνο λαού,
Με μεγάλη μου χαρά θα πάρω μέρος στον αγώνα που διεξάγει ο ΣΥΡΙΖΑ για τις Ευρωεκλογές της 7ης Ιουνίου.
Ζητώ συγγνώμη για την καθυστέρηση, αλλά μόλις προχθές γύρισα από τις διακοπές.
@Κρης
Σε ευχαριστώ για το σχόλιο, αν και πρέπει να παραδεχθείς πως το να ξεκινάς από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ και να καταλήγεις στην αφαλάτωση των υδάτων με ηλιακή ενέργεια και τα αντιβιοτικά στο ίδιο σχόλιο είναι λίγο τραβηγμένο! :-P
Μερικές σκόρπιες παρατηρήσεις σε αυτά που λες (το σχόλιο σου είναι τεράστιο, οπότε δεν μπορώ να απαντήσω διεξοδικά):
Δεν πιστεύω ότι οι άνθρωποι είναι εις θέση να αυτο-οργανώνονται σε ομάδες μεγαλύτερες των 150 ατόμων. Σε επίπεδο χωριού, η αναρχία ίσως να δουλεύει. Σε επίπεδο κράτους, με τίποτα.
Αμφιβάλλω πως ο Συνασπισμός ζητάει την ψήφο ως κόμμα εξουσίας, οπότε δεν νομίζω πως οι «αναρχικές συνιστώσες» του θα έπρεπε να αποθαρρύνουν τους ψηφοφόρους (φυσικά, το κάνουν). Το μόνο που θεωρώ σημαντικό είναι η ικανότητά του να παίξει τον καταγγελτικό ρόλο που καλείται να παίξει.
Μεταξύ του ουτοπικού σοσιαλισμού (ΣΥΝ) και του κομμουνιστικού κρατισμού (ΚΚΕ) προτιμώ το ΚΚΕ (ντρέπομαι που το λέω, όπως είπες κι εσύ)
Εγώ δεν είπα πως ντρέπομαι, είπα πως εκπλήσσομαι. Άλλο τό'να, άλλο τ' άλλο, που λέει και το τραγούδι. Δεν χρειάζεται να εγκρίνω τις θέσεις του ΚΚΕ για να το ψηφίσω - αυτό είναι το νόημα αυτής της ανάρτησης.
Άλλοτε ο συνδετικός κρίκος των ανθρώπων είναι η θρησκεία (πχ Ισλάμ) και άλλοτε είναι ο βιολογικός δεσμός (π.χ. Έλληνες, Εβραίοι, κλπ).
Τρίχες βιολογικό δεσμό έχουμε οι Έλληνες μεταξύ μας. Οι μισοί και βάλε είμαστε Αλβανοί, «Τουρκόσποροι» και Σλάβοι, μην κοιτάς που το παίζουμε απόγονοι του Περικλή. Αυτό που νιώθω εγώ να με συνδέει με τους άλλους Έλληνες είναι η γλώσσα, η παράδοση, ο τρόπος διασκέδασης και κυρίως μια εν πολλοίς κοινή αντίληψη των ανθρώπινων σχέσεων (φιλία, οικογένεια κτλ) την οποία, όπως διαπίστωσα στο εξωτερικό, δεν μοιραζόμαστε με όλους τους άλλους. Αλλά και αυτά γίνονται όλο και πιο μπάσταρδα με ταχύ ρυθμό και με λάθος τρόπο, οπότε κι εγώ αισθάνομαι όλο και λιγότερο Έλληνας.
Όταν στο κράτος μπαίνουν απρόσκλητοι άνθρωποι απ' έξω, απολαμβάνουν τους πόρους και τις υπηρεσίες του, αλλά δεν αποκτούν Ελληνική εθνική συνείδηση, τότε ποιο είναι το αποτέλεσμα; Tο κράτος κατοικείται από ανθρώπους που δεν είναι διατεθειμένοι να το ενισχύσουν οικονομικά (φορολογικά) ή να το υπερασπιστούν (στρατιωτικά) αν χρειαστεί.
Φαίνεσαι να πιστεύεις ότι οι Έλληνες είναι διατεθειμένοι να ενισχύσουν το κράτος φορολογικά ή να το υπερασπιστούν στρατιωτικά! Σύμφωνα με τη δική μου εμπειρία, η εθνική συνείδηση των Ελλήνων φαίνεται να συμβιβάζεται χωρίς κανένα πρόβλημα με τον ενελέητο πόλεμο τους ενάντια στο Ελληνικό κράτος. Απεναντίας, σημαντικός αριθμός «ανένταχτων» μεταναστών προσφέρουν στο κράτος πολύ περισσότερα από πολλούς Έλληνες, πληρώνοντας φόρους και στηρίζοντας το ασφαλιστικό σύστημα. Εκεί η ερμηνεία σου μου φαίνεται να χωλαίνει.
Για τα υπόλοιπα, έχω να πω μόνο ότι, από ότι έχω δει ως τώρα, οι Κινέζοι είναι όντως απάλευτοι. Τί πράμα είναι τούτο ρε αδερφάκι μου...
@civil
Αυτή η συνεργασία Συνασπισμού-ΠΑΣΟΚ άμα συμβεί ποτέ να μου τρυπήσεις τη μύτη. Αν το κάνει ο Συνασπισμός, θα χάσει και τους τελευταίους ψηφοφόρους που του έχουν απομείνει. Και δικαίως.
@Dimitris
Έτσι. Γίνε το τρολ μου.
@Anonymous
Κατάλληλος άνθρωπος μου είπε πως σας έχει τακτοποιήσει.
Post a Comment